Legal measure for promoting sustainble timber trade based on EU Action Plan for Forest Law Enforcement, Governance and Trade (FLEGT)

Abstract

The European Union is an important global market for timber and timber products. However, the European market is in strict trade measures causing trading partners to improve their production system for such products. This requirement is called the Forest Law Governance and Trade (FLEGT). Currently, Thailand has promulgated the Forest Act (No. 8) B.E. 2562 to build the economy from the timber products. But there are still significant forest legal problems concerning "Trade timber certification", which does not comply with international timber certification standards for timber exports to the European Union. Therefore, in this study, the following patterns and guidelines are proposed.

Item 1: The Royal Forest Department should set policy goals for logging permits in different kinds of lands clearly based on the framework of sustainable development.

Item 2: The Royal Forest Department should regulate the timber supply chain using a timber certification and backflow timber verification system. and apply modern technological innovations to the inspection.

Item 3: It is the decentralization of authority in the timbering process of the supply chain to relevant agencies, which is to maintain the competitiveness of Thailand and to facilitate trade for the export of timber and wood products.

สหภาพยุโรปเป็นตลาดที่สำคัญของโลกในการนำเข้าสินค้าประเภทไม้และผลิตภัณฑ์ ไม้ แต่ด้วยยุโรปเป็นตลาดที่มีมาตรการทางการค้าที่เข้มงวด ทำให้ประเทศคู่ค้าจำต้อง ปรับเปลี่ยนระบบการผลิตสินค้าประเภทไม้และผลิตภัณฑ์ไม้ ให้เป็นไปตามข้อกำหนดของสภาพ ยุโรปที่เรียกว่า แผนปฏิบัติว่าด้วย กฎหมายป่าไม้ ธรรมาภิบาลและการค้า (FLEGT) ในปัจจุบัน ประเทศไทยได้มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 8) พ.ศ.2562 เพื่อกระตุ้นให้ ประชาชนปลูกไม้หวงห้ามและได้รับประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากไม้ที่ปลูก แต่ยังคงพบปัญหาทาง กฎหมายป่าไม้ที่สำคัญเกี่ยวกับ “การรับรองไม้เพื่อการค้า” ซึ่งไม่สอดคล้องตามมาตรฐานการ รับรองไม้สากลเพื่อส่งออกไม้ยังสหภาพยุโรป ดังนั้นในการศึกษานี้จึงเสนอรูปแบบและแนวทาง ปฏิบัติ ดังนี้

ข้อที่ 1 กรมป่าไม้ควรกำหนดเป้าหมายเชิงนโยบายเกี่ยวกับการอนุญาตทำไม้ในที่ดิน ต่างๆ อย่างชัดเจนในกรอบหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน

ข้อที่ 2 กรมป่าไม้ควรควบคุมห่วงโซ่อุปทานการทำไม้ (Supply Chain) โดยใช้ระบบ การรับรองไม้และการตรวจสอบไม้แบบไหลย้อนกลับ และนำนวัตกรรมสมัยใหม่ทางเทคโนโลยี มาประยุกต์ใช้ในการตรวจสอบ

ข้อที่ 3 การกระจายอำนาจในกระบวนการทำไม้ในโซ่อุปทานให้กับหน่วยงานที่ เกี่ยวข้อง ทั้งนี้เพื่อรักษาขีดความสามารถในการแข่งขันของไทย และเป็นการอำนวยความ สะดวกด้านการค้าเพื่อส่งออกสินค้าไม้และผลิตภัณฑ์ไม้