Roles and Duties of Buddhist Monks in Developing the Quality of Life of the People in Maesai Sub-District, Muang, Phayao

Abstract

This thesis mainly focused on studying the factors relating to the roles and duties of the Buddhist monks in developing the quality of life in the benefits of people obtainable here and now. It was conducted by the mixed methods both quantitative and qualitative. The quantitative method was conducted by the questionnaires from the 375 samples around the temples in Maesai Sub-district and the qualitative by interviewing the abbots and community leaders totally 20 informants.The study revealed that the roles and duties of the Buddhist monks in the religious education were in medium level, in the religious education supports were in the less level, in the propagation of Buddhism were in the less level, in the constructions and reparations as well as the public welfare were in the highest level. To develop the quality of life in accordance with the benefits obtainable here and now, the benefit for oneself was in the medium level, the benefit for others in the medium level, and the benefits for both oneself and others in a high level. For the factors relating to the 5 roles and duties leading to developing the quality of life according to the benefits obtainable here and now were significant at the level 0.05. As a result of interview, it was found that the roles and duties of monks in 5 aspects were due to the policy of the Council of the Elder implemented by the abbots. The monks rendered helping hands for the community activities in developing the quality of life accordance with principle of benefits obtainable here and now. However, they ought to render the helping hands continuously and widely, especially to those who were really in needs. For the community leaders, they reflected that they all went hands in hands along with the monks in all aspect of developing the quality of life for the people.

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยต่างๆ เกี่ยวกับบทบาทและหน้าที่ของพระสงฆ์ที่มีต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในด้านทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ (ประโยชน์ในปัจจุบันหรือประโยชน์ชั้นต้น) ของประชาชน โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน ทั้งการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง 376 ตัวอย่าง ครอบคลุมทั้ง 12 ชุมชนรอบวัดในตำบลแม่ใส การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เจ้าอาวาสและผู้นำชุมชน จำนวน 20 คน ผลการศึกษาพบว่า บทบาทและหน้าที่ของพระสงฆ์ด้านศาสนศึกษาอยู่ในระดับปานกลาง (3.4) ด้านการศึกษาสงเคราะห์อยู่ในระดับน้อย (2.3) ด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนาระดับน้อย (2.1) ด้านสาธารณูปการอยู่ในระดับมากที่สุดและด้านสาธารณสงเคราะห์อยู่ในระดับมากที่สุด (3.5) ส่วนการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนตามหลักทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ซึ่งแบ่งแยกย่อยในด้านอัตตัตถประโยชน์ (ประโยชน์ส่วนตน) อยู่ในระดับปานกลาง (3.0) ด้านปรัตถประโยชน์ (ประโยชน์ผู้อื่น) อยู่ในระดับกลาง (3.0) ด้านอุภยัตถประโยชน์ (ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย) มีมากทีสุด อยู่ในระดับปานกลาง (3.1) และการศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับบทบาทและหน้าที่ของพระสงฆ์ทั้ง 5 ด้าน ที่นำไปสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ทั้ง 3 ด้าน มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า บทบาทและหน้าที่ของพระสงฆ์ ทั้ง 5 ด้าน เจ้าอาวาสได้ปฏิบัติตามนโยบายมหาเถรสมาคมทั้ง 5 ด้านทุกวัด ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ของประชาชน พระสงฆ์ได้มีส่วนช่วยเหลือในด้านต่างๆ ของประชาชนในชุมชน แต่ต้องมีการช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องและต้องทั่วถึง โดยเฉพาะประชาชนที่ต้องการความช่วยเหลือ ด้านผู้นำชุมชน พบว่า ได้ให้ความร่วมมือในการช่วยเหลือพระสงฆ์ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในทุกด้าน