ADMINISTRATIVE MODEL FOR DEVELOPING MAINSTREAMING EDUCATION OF THE TEACHERS IN SCHOOLS UNDER BANGKOK METROPOLITAN ADMINISTRATION

Abstract

The purposes of this research used qualitative and quantitative methods were to: 1) study the causal factors for the competency of the mainstreaming education and the success of mainstreaming education of the teachers in schools under Bangkok Metropolitan Administration, 2) Examine the consistency of the causal factor model of mainstreaming education of the teacher in schools under Bangkok Metropolitan Administration with empirical data, and 3) evaluate appropriateness, possibility and usefulness of administrative model for development mainstreaming education of the teachers in schools under Bangkok Metropolitan Administration. The sample group consisted of 190 Special Education Teachers and 190 teachers responsible for mainstreaming classes. Research tools included questionnaires, and evaluation forms.The data were analyzed by descriptive and inferential statistics: Multiple regression a nalysis (MRA), Analysis of influence paths (Path Analysis), Harmony of the research model (CFA), and Structural Equation Modeling (SEM). The results of the research were found that 1) the causal factors: external factors, internal factors, competency and the success of mainstreaming education of the teachers overall were at the high level, 2) the model of the causal factor was confirmed by the empirical data, and 3) the administrative model evaluated by the experts was appropriate and possible at the highest level. In addition, the administrative model evaluated by those involved in the use of the model was also found to be possible and useful at the highest level.

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุของสมรรถนะและความสำเร็จในการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบเชิงโครงสร้างความสำเร็จของการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูสังกัดกรุงเทพมหานครกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 3) เพื่อสร้างและประเมินรูปแบบการบริหารเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูการศึกษาพิเศษ จำนวน 190 คน และ ครูที่มีหน้าที่รับผิดชอบการจัดการเรียนร่วม จำนวน 190 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 2 ชนิด คือ 1) แบบสอบถาม และ 2) แบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ประกอบด้วย การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple regression analysis: MRA) วิเคราะห์เส้นทางอิทธิพล (Path Analysis) ตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลการวัด (CFA) และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (SEM) ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยเชิงสาเหตุของปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายใน สมรรถนะ และความสำเร็จของการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) การตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบเชิงโครงสร้างความสำเร็จของการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูสังกัดกรุงเทพมหานครมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย และ 3) การประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ โดยผู้ทรงคุณวุฒิอยู่ในระดับมากที่สุด และการประเมินความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์โดยผู้เกี่ยวข้องกับการใช้รูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด