RISK AREA ANALYSIS AND PLANNING SUPPORT FOR PREVENTING ILLEGAL LOGGING OF ROSEWOOD AND PADAUK USING GEOGRAPHIC INFORMATION SYSTEMS: A CASE STUDY OF THAM PHA TAI NATIONAL PARK, LAMPANG PROVINCE

Abstract

The analysis of areas vulnerable to illegal logging of Burma rosewood (Dalbergia oliveri Gamble) and Padauk (Pterocarpus macrocarpus) in the area being prepared for announcement as Tham Pha Tai National Park applied Geographic Information System (GIS) data from 7 relevant factors: 1) Distribution of Burma rosewood and Padauk, 2) Locations of Burma rosewood and Padauk logging cases, 3) Transportation routes, 4) Community locations, 5) National Park Ranger Stations, 6) Large water bodies, and 7) Slope. This was integrated with a Multi-Criteria Decision Analysis (MCDA) process, utilizing a weighting method for the importance of each factor as determined by 6 experts. Data overlay techniques were then employed to generate a risk map for illegal logging of Burma rosewood and Padauk, categorizing risk areas into five levels. The study revealed the following distribution: highest risk area 58.4656 km², high-risk area 182.8 km², moderate-risk area 214.80 km², low-risk area 161.80 km², and lowest-risk area 94.3968 km². The majority of the highest and high-risk areas were found along the boundaries of Tham Pha Tai National Park. Subsequently, the risk map was utilized in conjunction with relevant criteria to plan the prevention and suppression of illegal logging of Burma rosewood and Padauk in the area as follows: 1) Determined 2 suitable locations for establishing checkpoints. 2) Determined 5 suitable locations for installing camera traps. 3) Used the risk level map overlaid with a 1 x 1 km² grid to plan the priority of areas of responsibility for patrol units 1-4 as follows: Patrol Unit 1, highest risk area 4.6976 km² (85 grid cells); Patrol Unit 2, highest risk area 11.3792 km² (127 grid cells); Patrol Unit 3, highest risk area 22.0832 km² (151 grid cells) and Patrol Unit 4, highest risk area 19.92 km² (137 grid cells)

การวิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงต่อการถูกลักลอบตัดไม้ชิงชันและประดู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท ได้ประยุกต์ใช้ข้อมูลทางภูมิสารสนเทศ (GIS) ของปัจจัยที่เกี่ยวข้อง จำนวน 7 ปัจจัย ได้แก่ 1) การกระจายตัวของไม้ชิงชันและประดู่ 2) ตำแหน่งคดีไม้ชิงชันและประดู่ 3) เส้นทางคมนาคม 4) แหล่งชุมชน 5) หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ 6) แหล่งน้ำขนาดใหญ่ และ 7) ความลาดชัน ร่วมกับกระบวนการวิเคราะห์ตัดสินใจแบบหลายหลักเกณฑ์ (MCDA) โดยใช้วิธีการถ่วงค่าน้ำหนักความสำคัญของแต่ละปัจจัยโดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 6 คน แล้วใช้เทคนิคซ้อนทับข้อมูลเพื่อให้ได้แผนที่พื้นที่เสี่ยงต่อการถูกลักลอบตัดไม้ชิงชันและไม้ประดู่ โดยได้แบ่งพื้นที่เสี่ยงออกเป็น 5 ระดับ จากผลการศึกษาพบว่ามีจำนวนเนื้อที่ดังนี้ เสี่ยงมากที่สุด 36,541 ไร่ เสี่ยงมาก 114,250 ไร่ เสี่ยงปานกลาง 134,250 ไร่ เสี่ยงน้อย 101,125 ไร่ และเสี่ยงน้อยที่สุด 58,998 ไร่ ส่วนใหญ่พื้นที่เสี่ยงมากที่สุดพบในบริเวณแนวขอบอุทยานฯ จากนั้นได้นำแผนที่พื้นที่เสี่ยงไปใช้ในการวางแผนป้องกันและปราบปรามการลักลอบตัดไม้ชิงชันและประดู่ในพื้นที่ร่วมกับหลักเกณฑ์ที่เกี่ยวข้อง ดังนี้ 1) กำหนดตำแหน่งเหมาะสมสำหรับการจัดตั้งจุดสกัดจำนวน 2 จุด 2) กำหนดตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับการติดตั้งกล้องดักถ่ายภาพ (Camera Trap) จำนวน 5 จุด 3) ใช้ข้อมูลแผนที่ระดับความเสี่ยงซ้อนทับตารางเส้นกริด (Grid) ขนาด 1 x 1 ตร.กม. ในการวางแผนลำดับความสำคัญของพื้นที่รับผิดชอบของหน่วยลาดตระเวนชุดที่ 1-4 ดังนี้ ชุดลาดตระเวนที่ 1 พื้นที่เสี่ยงมากที่สุด 2,936 ไร่ 85 ตารางเส้นกริด ชุดลาดตระเวนที่ 2 พื้นที่เสี่ยงมากที่สุด 7,112 ไร่ 127 ตารางเส้นกริด ชุดลาดตระเวนที่ 3 พื้นที่เสี่ยงมากที่สุด 13,802 ไร่ 151 ตารางเส้นกริด และชุดลาดตระเวนที่ 4 พื้นที่เสี่ยงมากที่สุด 12,450 ไร่ 137 ตารางเส้นกริด