AN INSTRUCTIONAL LEADERSHIP OF SCHOOL ADMINISTRATOR AFFECTING TO STUDENT QUALITY BASED ON BASIC EDUCATION STANDARDS OF SCHOOL UNDER CHIANG RAI PRIMARY EDUCATION SERVICE AREA OFFICE 3

Abstract

This research aimed: 1) to study academic leadership of school administrators; 2) to examine student quality according to basic education standards; 3) to investigate how academic leadership of school administrators affects student quality in accordance with basic education standards; and 4) to create a predictive equation for student quality based on basic education standards in schools under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 3. The research sample consisted of 327 teachers from schools under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 3, determined using Taro Yamane's formula and selected through stratified random sampling. The research instrument was a five-point rating scale questionnaire with a reliability coefficient of 0.882. Data were analyzed using frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, and multiple regression analysis. The research findings revealed that: 1) The overall academic leadership of school administrators was at a high level. The aspect with the highest mean was curriculum management, followed by instructional supervision, school mission establishment, learning resource development, and creation of an academic-promoting atmosphere. 2) Overall student quality according to basic education standards was at a high level. The aspect with the highest mean was desirable student characteristics, followed by student achievement. 3) Four dimensions of academic leadership significantly influenced student quality: learning resource development (X5), curriculum management (X4), school mission establishment (X1), and academic climate promotion (X2). 4) Regarding the prediction equation for student quality according to basic education standards in schools under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 3, the four dimensions of academic leadership collectively predicted 51.30 percent of student quality variance. Learning resource development had the highest influence, followed by school mission establishment, curriculum management, and academic climate promotion, respectively.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียน 2) เพื่อศึกษาคุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียน 3) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร ที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียน และ 4) เพื่อสร้างสมการพยากรณ์คุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ข้าราชการครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 รวมทั้งสิ้น 327 คน กำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ และทำการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ โดยมีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ 0.882 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำ ทางวิชาการของผู้บริหารโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการบริหารจัดการหลักสูตร รองลงมา คือ ด้านการนิเทศการสอน ด้านการกำหนดภารกิจของโรงเรียน ด้านการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ และด้านการจัดบรรยากาศ ที่ส่งเสริมทางวิชาการ 2) คุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียน โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้เรียน รองลงมา คือ ด้านผลสัมฤทธิ์ ของผู้เรียน 3) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน มีจำนวน 4 ด้าน คือ ด้านการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ (X5) ด้านการบริหารจัดการหลักสูตร (X4) ด้านการกำหนดภารกิจของโรงเรียน (X1) และด้านการจัดบรรยากาศที่ส่งเสริมทางวิชาการ (X2) 4) เมื่อพิจารณาสมการพยากรณ์คุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 พบว่า ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนทั้ง 4 ด้าน สามารถร่วมกันพยากรณ์คุณภาพผู้เรียนได้ร้อยละ 51.30 โดยด้านการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ มีขนาดอิทธิพลสูงสุด รองลงมาคือ ด้านการกำหนดภารกิจของโรงเรียน ด้านการบริหารจัดการหลักสูตร และด้านการจัดบรรยากาศที่ส่งเสริมทางวิชาการ ตามลำดับ