THE RELATIONSHIP BETWEEN INTERNAL SUPERVISION AND EFFICIENCYOF TEACHERS IN SCHOOL UNDER CHIANG RAI PRIMARYEDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 3

Abstract

This study aimed to: 1) investigate the nature of internal supervision practices in schools, 2) assess the effectiveness of teacher performance, and 3) explore the relationship between internal supervision and teacher performance effectiveness. The sample comprised 333 school administrators and teachers under the jurisdiction of the Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 3. The research instrument utilized was a structured questionnaire based on a five-point Likert scale, exhibiting a reliability coefficient of 0.986. Data analysis involved the use of descriptive statistics, including frequency, percentage, mean, and standard deviation, as well as inferential statistics through Pearson’s correlation coefficient. The findings revealed that: 1) Internal supervision practices were perceived overall at a high level. Specifically, the domain of supervision planning attained the highest mean score, followed by the implementation of internal supervision, whereas the domain concerning the surveying and analysis of current conditions, problems, and needs registered the lowest mean score. 2) Teacher performance effectiveness was similarly evaluated at a high level. Among the dimensions assessed, instructional planning and design yielded the highest mean score, followed by the setting of student quality objectives, the use of instructional media and technology, and individualized student analysis, respectively. The domain of assessment and evaluation demonstrated the lowest mean score. 3) A statistically significant positive correlation at the 0.01 level was identified between internal supervision and teacher performance effectiveness, both in overall terms and across all specific dimensions.

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการนิเทศภายในสถานศึกษา 2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการทำงานของครูในสถานศึกษา และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศภายในกับประสิทธิภาพการทำงานของครูในสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 จำนวน 333 คน เครื่องมือที่ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่น 0.986 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) การนิเทศภายในสถานศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการวางแผนการนิเทศภายในสถานศึกษา รองลงมา คือ ด้านการดำเนินการนิเทศภายในสถานศึกษา ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการสำรวจ ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความต้องการของการนิเทศภายในสถานศึกษา 2) ประสิทธิภาพการสอนของครูในสถานศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการวางแผนและการออกแบบการจัดการเรียนรู้ รองลงมา คือ ด้านการกำหนดเป้าหมายคุณภาพนักเรียน ด้านการใช้สื่อและเทคโนโลยี และด้านการวิเคราะห์นักเรียน เป็นรายบุคคล ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการวัดและประเมินผล และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศภายในกับประสิทธิภาพการทำงานของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 โดยภาพรวมและรายด้านมีความสัมพันธ์กันทางบวก อยู่ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01