Please use this identifier to cite or link to this item: http://202.28.20.112/dspace/handle/123456789/186
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributorAtit Pongmataen
dc.contributorอาทิตย์ ปวงมาทาth
dc.contributor.advisorThiti Waikaveeen
dc.contributor.advisorธิติ ไวกวีth
dc.contributor.otherUniversity of Phayao. School of Lawen
dc.date.accessioned2021-01-21T03:21:52Z-
dc.date.available2021-01-21T03:21:52Z-
dc.date.issued29/6/2020
dc.identifier.urihttp://202.28.20.112/dspace/handle/123456789/186-
dc.descriptionMaster of Laws (LL.M.)en
dc.descriptionนิติศาสตรมหาบัณฑิต (น.ม.)th
dc.description.abstractThis study is documentary research. The objectives are to study the new role of the Town-Planning Act, B.E. 2562 (2019), and to study the local problems of the local governmental organization in governing the building control law for preserving the identity of Chiang Saen's historical town. The study revealed that the Act is still unable to preserve the identity of the historical town because of conceptual problems. Rather than decentralized power to the local government the master plan is issued by the state government which is not consistent with the concept of local customary and autonomy. Therefore, the local government would be unable to carry out specific city plans, even if there is participation process. Recommendations are firstly in the processing of the specific town planning the local government should participate and designate this plan under a provincial city plan regulation. It is unnecessary to enact a new Act if such plan does not violate the constitutional law. Secondly, the preparation of a specific city plan should require the local government in the cultural zone to issue a specific city plan or local ordinances under the Building Control Act, B.E. 2522 (1979) to preserve the historical city.en
dc.description.abstractการศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร โดยวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทใหม่แห่งกฏหมายผังเมืองตามพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2562 และศึกษาสภาพปัญหาเชิงท้องถิ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการกำกับดูแลตามกฎหมายควบคุมอาคาร ในการสงวนรักษาอัตลักษณ์และจัดการเมืองประวัติศาสตร์เชียงแสนผลการศึกษาพบว่า กฏหมายพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2562 ยังไม่สามารถสงวนรักษาอัตลักษณ์ของเมืองประวัติศาสตร์ได้ ด้วยเหตุที่ว่านโยบายการผังเมืองมีลักษณะรวมอำนาจ โดยกำหนดผังเมืองรวมเชิงนโยบายเป็นแผนผังแม่บท ไม่สอดคล้องให้ส่วนท้องถิ่นกำหนดได้ด้วยตนเอง จึงไม่สามารถดำเนินการออกผังเมืองเฉพาะได้  ถึงแม้จะเพิ่มเติมกระบวนการมีส่วนร่วมในกฎหมายนี้ก็ตาม ข้อเสนอแนะ (1) การจัดทำผังเมืองเฉพาะ ควรกำหนดให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นดำเนินการกำหนดผังเมืองเฉพาะภายใต้ผังเมืองจังหวัด ไม่จำเป็นต้องตราเป็นพระราชบัญญัติ ทั้งนี้ต้องไม่กระทบต่อนัยยะตามรัฐธรรมนูญ  และ (2) การทำผังเมืองเฉพาะควรกำหนดให้ส่วนราชการท้องถิ่นที่อยู่ในเขตวัฒนธรรมให้ดำเนินการออกผังเมืองเฉพาะหรือข้อบัญญัติส่วนท้องถิ่นตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 เพื่อส่งเสริมและสงวนรักษาวิถีอัตลักษณ์ของชุมชนเพื่ออนุรักษ์เมืองประวัติศาสตร์th
dc.language.isoth
dc.publisherUniversity of Phayao
dc.rightsUniversity of Phayao
dc.subjectเมืองประวัติศาตร์th
dc.subjectเชียงแสนth
dc.subjectพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2562th
dc.subjectHistoric Townsen
dc.subjectChiang-Saen Districten
dc.subjectTown-Planning Act B.E. 2562 (2019)en
dc.subject.classificationSocial Sciencesen
dc.titleThe Role of the Town Planning Law for the Conservation of Historic Towns: A Case Study of Chiang Saen District, Chiang Raien
dc.titleบทบาทของกฎหมายการผังเมืองเพื่อการอนุรักษ์เมืองประวัติศาสตร์กรณีศึกษา อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงรายth
dc.typeIndependent Studyen
dc.typeการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองth
Appears in Collections:School of Law

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
60170060.pdf4.62 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.