FACTORS AFFECTING ENGLISH LANGUAGE ACHIEVEMENT OF UNDERGRAUATE STUDENTS: A CASE STUDY OF RAJAMANGALA UNIVERSITY OF TECHNOLOGY LANNA LAMPANG

Abstract

This study examines the factors influencing English language achievement among non-English major undergraduate students in Thailand, with a specific focus on the differences between high-achieving and low-achieving learners. Conducted at Rajamangala University of Technology Lanna Lampang, this research adopts a mixed-methods approach, combining quantitative data from questionnaires and qualitative insights from semi-structured interviews. Three primary influencing factors were identified: student-related factors (e.g., motivation and self-regulated learning), teacher-related factors (e.g., pedagogical practices and teacher-student interactions), and environmental factors (e.g., availability of learning resources). Student motivation and self-regulation emerged as the strongest predictors of success, while teacher-related factors unexpectedly showed a negative influence, suggesting a misalignment between teaching strategies and student needs. Environmental factors, though positively perceived, had a less direct impact on outcomes. Practical implications include enhancing intrinsic motivation, adopting tailored teaching strategies to meet diverse learner needs, and strengthening teacher-student relationships to support low-achieving students. Policymakers are encouraged to address resource disparities and develop targeted interventions to enhance English language proficiency among students.

การศึกษานี้ตรวจสอบปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จทางภาษาอังกฤษในหมู่นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ไม่ได้เรียนเอกภาษาอังกฤษในประเทศไทย โดยเน้นเฉพาะที่ความแตกต่างระหว่างผู้เรียนที่มีผลการเรียนสูงและต่ำ การวิจัยนี้ดำเนินการที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา โดยใช้แนวทางแบบผสมผสาน โดยผสมผสานข้อมูลเชิงปริมาณจากแบบสอบถามและข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์แบบกึ่งมีโครงสร้าง ปัจจัยที่มีอิทธิพลหลักสามประการ ได้แก่ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน (เช่น แรงจูงใจและการเรียนรู้ที่ควบคุมตนเอง) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับครู (เช่น แนวทางการสอนและปฏิสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียน) และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม (เช่น ความพร้อมของทรัพยากรการเรียนรู้) แรงจูงใจและการควบคุมตนเองของนักเรียนกลายเป็นตัวทำนายความสำเร็จที่แข็งแกร่งที่สุด ในขณะที่ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับครูมีอิทธิพลเชิงลบอย่างไม่คาดคิด ซึ่งบ่งชี้ถึงความไม่สอดคล้องกันระหว่างกลยุทธ์การสอนและความต้องการของนักเรียน ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม แม้จะรับรู้ในเชิงบวก แต่ส่งผลกระทบโดยตรงน้อยกว่าต่อผลลัพธ์ ผลกระทบในทางปฏิบัติ ได้แก่ การเพิ่มแรงจูงใจภายใน การใช้กลยุทธ์การสอนที่เหมาะสมเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้เรียนที่หลากหลาย และการเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียนเพื่อสนับสนุนนักเรียนที่มีผลการเรียนต่ำ ผู้กำหนดนโยบายควรแก้ไขปัญหาความไม่เท่าเทียมกันของทรัพยากรและพัฒนามาตรการแก้ไขที่ตรงเป้าหมายเพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษในหมู่นักเรียน